|
چند سطری خطاب به اعضای محترم هیات مدیره :
آقایان نیمکت مربیگری استقلال را دریابید ....
محمد مزرعه
پس از شکست استقلال مقابل پدیده در مشهد و دور شدن از کورس قهرمانی و ایجاد موج زیادی از نارضایتی در بین هواداران برای اینکه اوضاع سر و سامان پیدا کند مسولین تصمیم به اخراج وینفرد شفر از روی نیمکت آبی پوشان گرفتند و فرهاد مجیدی را به طور موقت جانشین او نمودند و بعد از آن نیز برای مربیگری دایمی استقلال در رسانه ها و سایت های ورزشی اسم گزینه های مختلف داخلی و خارجی مطرح گردید.
بر کسی پوشیده نیست که در زندگی ورزشی مربیان نشستن روی نیمکت بزرگ استقلال افتخار بزرگی محسوب می شود که نهایتا فقط عده ای محدودی به آن می رسند و عده زیادی تا آخر عمر این افتخار را کسب نخواهند نمود .
این روزها با پایان یافتن لیگ هجدهم هر روز بیشتر در محافل ورزشی گمانه زنی های زیادی برای مربیگری استقلال اعم از داخلی و خارجی مطرح می باشد که معلوم نیست از بین گزینه های مطرح شده نهایتا پرنده شانس بر روی شانه کدام مربی بنشیند تا افتخار نشستن روی نیمکت آبی ها را برای فصل بعد پیدا نماید .
همیشه مساله انتخاب سر مربی و سپردن سرنوشت باشگاه به دست او از مسایل چالشی برای تصمیم گیرندگان محسوب می شود و بحث های کارشناسی زیادی را می طلبد تا از میان گزینه های روی میز بهترین فرد انتخاب شود .
اعضای هیات مدیره استقلال که پس از کنار گذاشتن پیرمرد آلمانی حالا در شرایط حساس انتخاب مربی جدید قرار گرفته اند باید بسیار خوب به این نکته توجه داشته باشند که چهار سال پیش مسولین باشگاه پرسپولیس برانکو ایوانکوویچ را برای هدایت سرخ پوشان انتخاب کردند و ایشان با تجربه و شناختی خوبی که از شرایط فوتبال کشورمان داشت موفق شد در طول این مدت سه عنوان قهرمانی در لیگ برتر کشور ، نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا و نایب قهرمانی در لیگ پانزدهم را بدست بیاورد و تقدیم هواداران کند که بی شک این موفقیت ها حاصل تفکر و انتخاب صحیح سرمربی از سوی اعضای هیات مدیره و مدیر عامل بوده است .
آنچه مسلم است مسولین استقلال نیز باید جدا از رفتارهای شتابزده و احساسی با دقت سکان هدایت استقلال را به فردی بسپارند که از توانایی لازم در این زمینه برخوردار باشد تا نهایتا موفقیت های زیادی حاصل شود .
نیمکت بزرگ استقلال آزمایشگاه نیست که افرادی بدون هیچ رزومه کاری یا حتی رزومه ضعیف بیایند و پس از اینکه مدتی توسط هیات مدیره مورد آزمون و خطا قرار گرفتند نهایتا بمانند یا بروند که این اتفاق برای هواداران بسیار دردناک خواهد بود .
بی شک سکان هدایت آبی ها باید به فردی واگذار شود که صاحب صلاحیت های لازم در این زمینه بوده و امتحانش را قبلا پس داده باشد .
آقایان هیات مدیره لطفا هر چه زودتر نیمکت استقلال را دریابید چون هواداران میلیونی و مشتاق در داخل و خارج منتظر تصمیم نهایی شما در زمینه انتخاب سرمربی جدید می باشند پس با منطق بهترین انتخاب را برای تیم محبوبشان داشته باشید تا دیگر مانند شفر در وسط راه از انتخاب خود پشیمان نشوید که تکرار این اشتباه خطایی نابخشودنی خواهد بود .
«عوامل موفقیت پرسپولیس در چند فصل اخیر»
فوتبال از جمله رشته های ورزشی است که دستیابی به موفقیت در آن به عوامل گوناگونی بستگی دارد. این عوامل را می توان به طور کلی در چهار بخش؛ مدیریت، سرمربی، بازیکنان و هواداران طبقه بندی کرد. هر یک از این عوامل به موضوعات کوچکتری تقسیم می شود که تحقق هریک از آنها به مانند اجزای یک پازل عمل می کند. مدیریت به عنوان اولین و مهمترین عامل موفقیت نقش اساسی و تعیین کننده در تامین منابع، جذب اسپانسر، استخدام سرمربی، جذب بازیکن، سازماندهی هواداران و فراهم نمودن زیرساخت ها از جمله کمپ و محل تمرین دارد. سرمربی به عنوان دومین فاکتور در دستیابی به موفقیت محسوب شده که عملکرد او با شاخص هایی از جمله؛ دانش فنی، شخصیت کاریزما، قدرت رهبری، اعضای کادر فنی، تیم محور بودن یا بازیکن سالاری، ارتباط خوب با اصحاب رسانه و محبوبیت نزد هواداران ارزیابی می گردد. سومین عامل موفقیت، بازیکنان هستند که نقش پیاده سازی تفکرات سرمربی در زمین مسابقه را دارند. تکنیک و قدرت بدنی، تاکتیک پذیر بودن، تمرین و ممارست، پرهیز از حاشیه و انگیزه و تلاش و از جمله شاخص های ارزیابی بازیکنان می باشد.
هواداران به عنوان چهارمین عامل موفقیت محسوب شده که با تشویق ها و حمایت های خود نقش موتور محرک تیم را ایفا کرده و در حقیقت به عنوان روح فوتبال تلقی می شوند. بررسی عملکرد پرسپولیس در چهار فصل اخیر نشان می دهد که این تیم در هر یک از شاخص های فوق عملکرد قابل قبولی داشته است. در بخش مدیریت صرفنظر از بکارگیری مدیران غیرفوتبالی و نحوه عملکرد آنها، تغییرات مدیریتی این تیم نسبت به دوره های پیشین روند کاهشی داشته و در نتیجه با ایجاد ثبات نسبی در مدیریت شرایط تیم بهبود یافته است. در بحث سرمربی، بدون شک بخش مهمی از موفقیت های پرسپولیس را باید به برانکو نسبت داد. سه عنوان قهرمانی پیاپی در لیگ برتر، حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا بعد از ۲۷ سال، دو قهرمانی در سوپر جام و یک نایب قهرمانی در لیگ برتر از افتخارات این مربی کروات طی حضور چهار ساله او در این تیم است. برانکو با درک صحیح از وظایف خاص هریک از اعضای کادر فنی در انتخاب آنها به گونه ای عمل کرده که مفهوم کار گروهی و هم افزایی در مدیریت را اجرا نماید. عملکرد مارکو به عنوان مربی بدن ساز و متخصص در آماده سازی بازیکنان که فشار تمرینات او همواره مورد تحسین بازیکنان قرار گرفته به همراه عملکرد کریم باقری به عنوان دستیار ایرانی برانکو که علاوه بر مسایل فنی، توانمندی های او در ایجاد نظم و انضباط و جلوگیری از ورود بازیکنان به مسایل حاشیه ای مورد تایید همگان است، نشان دهنده سازماندهی درست کادر مربیان توسط سرمربی پرسپولیس است. تفکرات و قدرت رهبری برانکو در مسایل مربوط به بازیکنان نیز قابل مشاهده است.
برانکو ضمن حفظ شاکله اصلی تیم در چهار فصل اخیر با اعتقاد به نظم و انضباط و اتکا به کار گروهی و تیم محور بودن فوتبال همواره با بازیکن سالاری مبارزه کرده و آن را بارها به اثبات رسانده است. تعهد و علاقه او به حرفه اش چنان است که بدون توجه به عدم اجرای تعهدات مالی از سوی باشگاه همواره در فکر موفقیت تیم و جلب رضایت هواداران است. همچنین ویژگی های رفتاری و شخصیتی برانکو از او چهره ای کاریزما در اذهان بازیکنان و طرفداران ایجاد کرده که کمتر در فوتبال ایران شاهد آن هستیم. عوامل فوق در کنار سایر موضوعات دیگر موجب شده تا برانکو ضمن کسب نتایج مطلوب برای پرسپولیس به شخصیت محبوب هواداران تبدیل گردد. بازیکنان پرسپولیس به عنوان سومین عامل موفقیت به سبب سال ها بازی در کنار هم درک روشنی از بازی یکدیگر و تفکرات برانکو داشته در نتیجه فوتبالی هماهنگ و منسجم را ارایه می دهند.
بازی های درخشان بیرانوند، خلیل زاده، بشار و سایر بازیکنان به ویژه در خط دفاعی با کمترین تعداد گل خورده در چند فصل اخیر مهر تاییدی بر نحوه عملکرد آنها می باشد. همچنین با وجود یک فصل و نیم محرومیت پرسپولیس از پنجره نقل و انتقالات و بازی های فشرده این تیم در مسابقات داخلی و آسیایی، راهیابی به فینال لیگ قهرمانان آسیا مهر تایید دیگری بر عملکرد بازیکنان پرسپولیس است. چهارمین عامل موفقیت به هواداران تیم نسبت داده می شود. طرفدارانی که در هر دو رقابت داخلی و آسیایی در گرما و سرما تیم خود را تنها نگذاشته و حضوری پررنگ داشته اند. دیدار با کاشیما آنتلرز در فینال لیگ قهرمانان آسیا به همراه سه جدال دیگر صدهزار نفری پرسپولیس در آزادی مقابل الهلال، النصر و بنیادکار پرتماشاگرترین بازی های تاریخ لیگ قهرمانان آسیا محسوب می شوند که نشان از حمایت تمام قد هواداران پرسپولیس از این تیم دارد.
100 روز با کی روش؛ انقلاب تری کلور با مرد پرتغالی
100 روز از زمانی که کارلوس کی روش رسما هدایت تیم ملی کلمبیا را بر عهده گرفت، می گذرد.
به نقل از مارکا، 7 فوریه گذشته بود که کارلوس کی روش ایستاده در کنار رئیس فدراسیون فوتبال کلمبیا پیراهن «تری کلور» را در دست گرفت و رسما کار خود به عنوان سرمربی کلمبیا را آغاز کرد. دو هدف اولیه کی روش، موفقیت کلمبیا در کوپا آمه ریکای 2019 برزیل و سپس هدایت تیم به جام جهانی 2019 قطر است. کاری که کی روش در آن تبحر خاصی دارد.
در سه ماه گذشته، مرد پرتغالی متوجه موانعی که بر راهش وجود دارند، شده است. او ابتدا برای دو بازی دوستانه مقابل کره جنوی و ژاپن، اولین فهرست خود را اعلام کرد. فهرستی که غایبان بسیاری داشت و چند ستاره بزرگ به دلیل مصدومیت نتوانستند کلمبیا را در سفر به آسیا همراهی کنند. بازیکنانی چون خوان کوادرادو، سانتیاگو آریاس و فرانک فابرا. این دسته بازیکنان هنوز شناختی نسبت به ایده های کی روش ندارند و حتی دعوت شده ها نیز فرصت کافی برای شناخت سرمربی جدید نداشتند.سپس کی روش سفری کوتاه و فوری به اروپا داشت تا با ستون فقرات تیمش دیدار و گفت و گو کند. او با مربیان آنها ملاقات داشت و خواسته های خود را به اطلاع شان رساند. کی روش پس از بازگشت از اروپا راهی ورزشگاه های مختلف کلمبیا شد تا از نزدیک نظاره گر بازی های لیگ باشد و بتواند استعدادهای آینده دار را کشف کند.
مرد پرتغالی پس از هفته های اولیه حضورش در کلمبیا گفت:« باید به فکر آینده نیز باشیم چون هیچ چیز ابدی نیست. اگر بخواهیم برای جام جهانی قطر آماده شویم، باید نگاه مان به بازیکنان جوان باشد. بازیکنانی که زیر 30 سال دارند.»کی روش بیراه نمی گوید. خیلی از بازیکنانی که الان ستاره های کلمبیا هستند، در دو جام جهانی اخیر حضور داشته اند و مشکل بتوان تصور کرد که بتوانند در جام جهانی 2022 نیز خوب و درخشان ظاهر شوند. کی روش از حالا کار خود برای تزریق نیروی جدید به تیم ملی را شروع کرده است و این از فهرست 40 نفره او برای کوپا آمه ریکا مشخص است. در این فهرست ستاره هایی چون موریو، سانچس، آگیلار، ایسکوئدرو، بورخا، موخیکا و خوزه کواردادو دیده نمی شوند. همه اینها در جام جهانی 2018 روسیه حاضر بودند.
برای کی روش بازیکنانی در درجه اول اهمیت قرار دارند که از لحاظ بدنی در بهترین شرایط قرار دارند و البته تازه نفس و جوان تر هستند. تلاش و تمرین سخت، شعار پروسه جدید در تیم ملی کلمبیاست.
یادداشت
اعتماد حلقهی گم شدهی فوتبال ایران
احسان صدری
در روزگاری نه چندان دور، کری های فوتبالی در جمع های دوستانه بامزه و خواستنی و هواداری منطقی و دلنشین بود. استقلالی و پرسپولیسی گاهی تند و تیز می شدند و دعوا می کردند، ولی کینه ای در کار نبود. احتمالا بیشتر فوتبالدوستان بالای ۳۰ سال به یاد دارند که در خانواده های دیجیتال نشده چقدر فوتبال دیدن جذاب تر بود. بیشتر ما در خانه، طرفدار رقیب داشتیم که کل فصل برای او کری بخوانیم و در ایام شکست دستمان بیاندازد. تلگرام نبود که فحش بدهیم و بلاک کنیم. پیروزی و شکست را در خانه و رخ به رخ تجربه میکردیم انگار تمرین صبر و فروتنی بود. هیچ شکستی و هیچ موفقیتی از فوتبال ناامیدمان نمی کرد. پوست کلفت تر بودیم انگار. ولی امروز هوادار نوجوان فوتبال که هیچ، خودمان هم دیگر آن آدم ها نیستیم. فوتبال روز دنیا را بیشتر می بینیم و توقعمان بالاتر رفته است. ولی همچنان ساختار فوتبال ایران فاصله زیادی با فوتبال اروپا دارد. این درد انگار این روزها از توان تحمل هوادار بیشتر شده است.لیگ برتر انگلستان مست مان می کند و لیگ برتر خودمان آزارمان می دهد . کیفیت باشگاه های رقیب در آسیا را می بینیم،مدیریت تیم های جذاب عربی را رصد می کنیم، پروژه میلیارد دلاری قطری ها برای فوتبالشان را دنبال می کنیم. این روزها چه آبی باشیم چه قرمز نمی توانیم به این فوتبال اعتماد کنیم. تمام شکست ها و بحران ها و توسعه نیافتن فوتبالمان را با گوشت و پوست حس می کنیم ولی مدیران فوتبالمان گوششان بدهکار نیست.در سال های اخیر هواداران فوتبال ایران خشن تر و رادیکال تر شده اند ، ولی دلایل این بی اعتمادی به سیستم و خشونت، درست واکاوی نشده است .فوتبال ایران از نظر ساختاری نتوانسته است همپای شرایط ، به روز رسانی شود.هنوز مشکلات ریشه ای فوتبالمان پابرجاست.باشگاه ها با سیستم ۴۰ سال پیش اداره می شوند و هنوز کدخدا منشی و رابطه، قوی تر از قانون و مقررات عمل می کند. از نداشتن مدیران متخصص و کاردان رنج می بریم و از نبود امکانات سخت افزاری اولیه متعجبیم. در حالی که سالانه میلیون ها دلار گردش اقتصادی فوتبالمان است.شیرینی داشتن مربیان کاربلد مثل کی روش و برانکو را چشیده ایم ولی ترس نداشتنشان رهایمان نمی کند. چون تقریبا مطمئنیم انتخاب این افراد بیشتر از این که حاصل برنامه ریزی بلندمدت باشد حاصل انتخابی اتفاقی و شاید شانس خوب بوده است. به داورانمان بی اعتمادیم چون مقدار و کیفیت اشتباهاتشان سنخیتی با مثال های روز دنیا ندارد . چون مسئول داوران کشور چشم در چشم، ماست را سیاه نشان می دهد.
به مدیریت باشگاه هایمان بی اعتمادیم چون ثمره بمب های نقل و انتقالاتی و بازیکنان چند صد هزار دلاری آنها را دیده ایم. به مدیران انضباطی فدراسیون بی اعتمادیم چون نحوه برخورد با متخلفان و ناهنجاری ها نا امیدمان کرده است. این بی اعتمادی و افراطیگری در فوتبال ایران بیشتر از هر چیزی معلول ساختار معیوب فوتبال ما است ولی هواداران جدی فوتبال و رسانه ها هم باید به میدان بیایند و سطح مطالبات را از کری های سخیف و اتهام های کودکانه به خواسته های جدی و اصولی ارتقا دهند .روزی که دوباره اعتماد به فوتبال ایران برگردد، احتمالا شکست ما، پیروزی عزیزان ما در خانه است.دعوا میکنیم ولی کینه ای در کار نخواهد بود فقط فوتبال است و بس.
|
|
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17588/65660
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17588/65661
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17588/65662
آدرس مطلب: http://emtiazdaily.ir/newspaper/page/4041/17588/65663
|
عناوین این صفحه
- آقایان نیمکت مربیگری استقلال را دریابید ....
- «عوامل موفقیت پرسپولیس در چند فصل اخیر»
- 100 روز با کی روش؛ انقلاب تری کلور با مرد پرتغالی
- یادداشت